Հիվանդ օրգանը, որ բուժել էլ չի լինում, հեռացնում են, չէ՞։ Փտած ոտքը կտրում են, չէ՞։ Հա, հետո ինչ-որ էդ ուրվականային ցավերը մնում են դեռ երկար-երկար ու ամեն անգամ անձրևների ժամանակ կտրած ոտքը էլի ցավում ա։ Հետո ի՞նչ որ միշտ ցավալու ա․ մի ոտքով գնալ դեռ լինում ա։ Փտա՞ծ ոտք եք ուզում լինել։ Ախր ինչի՞։ Ախր էդ դեպքում երկու լուծում կա․ կամ ձեզ են կտրում ու գցում մի կողմ կամ չեն կտրում ու լրիվ փտում եք, մեռնում եք։ Չկաք։
Գոնե թողեք, որ լավ հիշողությունները մնան լավ հիշողություններ։ Գոնե դրանք մի փչացրեք։ Գնացեք ժամանակին։ Նենց ոնց ժամանակին էկել էիք։ Գնացեք, գրողը տանի, բաց թողեք։ Խեղդում եք արդեն։ Բա՛ց թողեք։ Թողե՛ք։
No comments:
Post a Comment